Golf van ontslagen en onzekerheid brengt burgers tot wanhoopsdaden.

Deel 2. In een vorige column probeerde ik op correcte wijze de aandacht te vestigen op de grote groepen burgers in ons land, die hun baan zouden kwijt raken. Het is misselijk makend als je dan ook nog geconfronteerd wordt met de wanhoop van en medewerkster in de thuiszorg die kennelijk niet meer weet waar ze echt nog gehoor kan krijgen, voor de problemen die mensen kunnen ondervinden, voorkomende uit o.a de aanzeggingen om grotendeels helemaal haar baan te moeten verliezen


. Juist op het moment dat een grote zorg organisatie in delen van Nederland , ondermeer in Stadskanaal, Kampen en ook Emmen het personeel laat weten dat ze worden ontslagen of heel veel uren moeten inleveren. En dat allemaal omdat onze overheid die haar verantwoordelijkheid afschuift aan de gemeenten minder geld krijgen om voor de zorg nog in te kunnen zetten.

Zij drastische bezuiniging maatregelingen aankondigen.
Mensen die echt zorg nodig hebben worden niet ontzien, ook hen die visueel gehandicapt zijn, en nog zelfstandig wonen worden gekort op thuiszorg. Mensen die behoren tot de schrijnende gevallen krijgen te horen dat familie, buren of vrienden maar de handen uit de mouwen moeten steken, burgers zijn of worden verplicht mantelzorg te verlenen, althans dat wordt opgedrongen door die zelfde gemeenten en overgebracht ook door de zorg aanbieders.

Wanneer gaat het ophouden met deze afbraak van sociale zekerheden, die toch echt noodzakelijk blijken te zijn.
Een ander zeer urgente zaak is nu aan de orde, welke mensen verlenen eigenlijk zorg en welke mensen leveren thuis schoonmaak ondersteuning.
Moeten wij ons niet snel de vraag stellen of deze hardwerkende mensen die verantwoordelijke taken wel aan kunnen.
Welke mensen worden bij het schrappen van de wsw wet geplaatst onder de nieuwe sociale participatie wet, het zijn veelal de zwakkeren uit onze warrige maatschappij. Het treft weer die mensen die zelf al aan de onderkant van de samenleving moeten leven, zij geen enkele uitwijk mogelijkheid hebben dan alles aan te pakken dat nog geboden wordt. Maar ook in andere beroepsvakken is het utknijpen van het personeel aan de orde van de dag. Buschauffeurs gaan een onzekere toekomst tegemoet , ook in Noord Nederland kun je wachten op grote verschuivingen in het openbaarvervoer en het schrappen van onrendabele lijnen in de toekomst.

Nog erger gaat het worden als de NS het bedrijf Qbuz gaat verkopen aan de Franse spoorwegen.
Het personeel is totaal niet in tel, de aandelen in snelle nationale en internationale lijnen ook in het busvervoer is alleen nog voor deze maatschappij nog maar in beeld. De kleine lijnen zullen stelselmatig gaan verdwijnen, en het personeel heeft het nakijken. De vraag is nu urgent nu ook nog eens de GGZ de deuren deels heeft gesloten, waar burgers die geen uitweg meer zien, nog echt gehoor kunnen vinden. Wat staat die thuishulp, de fabrieksarbeider ,de vele mensen die op de wip zitten te doen om de eindjes nog aan elkaar te kunnen knopen. Zij het hoofd nog koel houden en op tijd aan de noodrem trekken om een wanhoopsdaad te voorkomen, zoals onlangs nog heeft plaats gevonden. Belangrijke boodschap is aan al onze mensen die in welke bedrijfstak ook werkzaam zijn, te letten op vreemd gedrag van een naaste collega, ga met regelmaat met anderen in gesprek. Laat iemand op de werkvloer weten dat er mensen zijn die kunnen helpen, ga een gesprek niet uit de weg, draai uw hoofd niet om als je merkt dat iemand in de problemen zit.

Wij zijn het aan elkaar verplicht, geef een compliment of schouderklopje aan hen die het moeilijk hebben.
De maatschappij heeft kennelijk er geen oog voor, geen tijd voor een groepsgesprek, maar het grote geld beheerst vele organisaties die ook het water tot aan de lippen staat. De overheid totaal verkeerd bezig is met de hoge werklosheid, de wsw medewerkers die straks bij een reguliere werkgever aan de slag moeten, worden gebruikt als telcijfers voor succes van nieuwe banen. Het is rampzalig wat deze minister aan het doen is, ze creëert helemaal deels geen nieuwe banen maar verplaatst wsw banen. Nieuwe banen er voor onze wsw medewerkers er amper voor handen zijn, maar zij houd voorlopig nog vast aan haar eigen mening. Deze mensen hebben onze zorg en toezicht hard nodig, ze zullen straks en nu al deels in grote problemen gaan komen, ze kunnen nauwelijks nog terecht bij psychiatrische ondersteuning en begeleiding dicht bij huis. De gemeente Emmen een slordige 105.000 inwoners telt, de GGZ in Emmen het grote gebouw die pas was aangekocht aan de tationsstraat heeft moeten sluiten. Ook het gebouw bij het Scheperziekenhuis grotendeels al ontruimd is, er kunnen geen nieuwe cliënten meer terecht, dor verwijzen naar GGZ Assen of Beilen. Het kan niet waar zijn, en het gebeurd dat juist de zwakkeren het niet meer zien zitten, noemen we dit sociale participatie. Is er dan sprake van een wanhopige situatie als je naar jaren van arbeid opeens op straat komt te staan. Hoe wanhopig zullen velen zich voelen, en waar gaat dit nog meer toe leiden.

Jan Wolters Emmen
Vrijdag 14 augustus 2015
Tel: 0591-676990
jan.wolters@home.nl

Reacties

Fotoboek

Social media

Advertenties

RAPIDE Internet

Agenda