De Afscheidsmonologen
donderdag 21 jan 2010 | Geschreven door Bennie Wolbers
EMMEN - Na De Vagina Monologen, De Gesluierde Monologen en Het Goede Lichaam presenteert Bos Theaterproducties in samenwerking met VPTZ een nieuwe voorstelling in de monologenreeks: De Afscheidsmonologen. Elf ontroerende, verrassende en humoristische verhalen over de dood. Te zien op donderdag 21 januari in Theater De Muzeval in Emmen om 20.15 uur.
Diverse schrijvers, acteurs en cabaretiers tekenden voor een verhaal over dit universele onderwerp, waaronder Judith Herzberg, Kees van Kooten, Sara Kroos, Cornald Maas, Koos Meinderts, Gijs Scholten van Aschat en Nilgün Yerli. Actrice Rian Gerritsen is het vaste gezicht van de voorstelling. Iedere avond wordt zij bijgestaan door muzikant Arend Niks en twee gastlezers, die in wisselende bezetting hun opwachting maken.Â
Deze gastlezers bestaan uit bekende Nederlandse acteurs, politici, presentatoren en sporters, zoals: Frits Barend, Noraly Beyer, Peter Blok, Sipke Jan Bousema, Nelli Cooman, Philip Freriks, Hanneke Groenteman, Boudewijn de Groot, de Meiden van Halal, John Leerdam en vele anderen. De monologen over de dood variëren zowel in de inhoud als in de vorm waarin zij worden gebracht. Elf verschillende schrijvers hebben hun licht op het onderwerp laten schijnen, waardoor het aftakelingsproces, rouwverwerking en het leven na de dood aan bod komen, maar ook onderwerpen als modeverschijnselen en rituelen rond de dood. Het is niet allemaal pijn en verdriet wat de klok slaat, er is ook ruimte voor humor: er kan en mag om de dood gelachen worden.
Deze gastlezers bestaan uit bekende Nederlandse acteurs, politici, presentatoren en sporters, zoals: Frits Barend, Noraly Beyer, Peter Blok, Sipke Jan Bousema, Nelli Cooman, Philip Freriks, Hanneke Groenteman, Boudewijn de Groot, de Meiden van Halal, John Leerdam en vele anderen. De monologen over de dood variëren zowel in de inhoud als in de vorm waarin zij worden gebracht. Elf verschillende schrijvers hebben hun licht op het onderwerp laten schijnen, waardoor het aftakelingsproces, rouwverwerking en het leven na de dood aan bod komen, maar ook onderwerpen als modeverschijnselen en rituelen rond de dood. Het is niet allemaal pijn en verdriet wat de klok slaat, er is ook ruimte voor humor: er kan en mag om de dood gelachen worden.
