Camiel Vereecke en Wiel Ravier ontmoeten elkaar in Utrecht waar Wil woonde en Camiel werd in het Zeeuwse Sluiskil, maar verbleef voor zijn werk in een pension in Utrecht. Het paar woonde jarenlang in Woerden voor dat het naar Emmen verhuisde. Op jonge leeftijd zat Wil vereecke al in zeeland in het verzet en werd later beroepsmilitair bij de Prinses Irene Brigade. Het begon allemaal Indonesië waar hij in de periode 1946 – 1949 als oorlogsvrijwilliger actief was. Daarna werd hij beroeps militair en vocht onder anderen in Normandië, Suriname, Engeland en Nederland als officier instructeur en was de laatste jaren voor zijn pensioen werkzaam in de logistiek. Als militair kreeg hij tal van onderscheidingen waaronder twee medailles van de Queen of Engeland, twee uit het Franse verzet, de Piece of Victorie en de Zilver Star als Grand Commander.

Wil en Camiel Vereecke kregen één zoon en twee dochters die op hun beurt zorgden voor zes kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Het echtpaar kwam zeven jaar geleden naar Emmen om hun Ben hier al langer woonde. Eerst in een appartement in Pallida en nu sinds zeven jaar in de Holdert.

Terwijl Wil vooral gek is op bingo is Camiel heel veel onderweg naar allerlei herdenkingen en bijeenkomsten die iets met zijn verleden te maken hebben als militair. Hij was onder anderen bestuurslid bij de oud-veteranen en is nu ook nog actief bij de Bond van Wapenbroeders. Behoudens enkele kleine lichamelijke ongemakken heeft het echtpaar het hier in Emmen best naar de zin. Loco-burgemeester Bouke Arends kwam maandagmiddag ook even op bezoek om het echtpaar namens de gemeente Emmen te feliciteren met het bereiken van deze mooie mijlpaal. Op de vraag wat het advies is om het zolang vol te houden, was het antwoord van beiden: ,,Het is geven en nemen en wij vinden alles goed wat de andere doet”.