Op 15 maart 1952 beloofden Gerrit van Oosten (86) en Geessien Scholten (93) elkaar het ja-woord. De verkeringstijd duurde overigens maar kort, want na pas vier maanden verkering trad het paar al in het huwelijksbootje. Een oproep voor de militaire dienst was één van de redenen om ook gebruik te kunnen maken van de financiële voordelen die je als getrouwde militair toch wel kreeg. Een beetje extra inkomen was voor een jong stel zeker belangrijk. Het was overigens wel de echte liefde die als eerste aan deze beslissing ook ten grondslag lag.

De in Valthermond geboren Gerrit woont al sinds zijn vierde in Nieuw-Weerdinge net als Geessien die opgroeide in het huis waar ze werd geboren aan het Gedempte Achterdiep en ook nu nog steeds woont. Zowel Gerrit als Geessien waren lid van de toneelclub van het Leger des Heils. Gerrit: ,,Toen wij een keer samen terugfietsten na een repetitie sloeg plotseling de vonk wederzijds over en die is tot op de dag van vandaag altijd blijven branden”. Tijdens zijn diensttijd maakte Gerrit ook nog de watersnoodramp in 1953 in Zeeland mee en kregen als compagnie voor onze inzet nog een oorkonde van Prins Bernard. Op 29 januari werd dochter Dinie geboren en later volgden op gepaste afstand ook nog drie zoons Geert-Albert, Gerrit en Fokko die inmiddels allemaal goed zijn terecht gekomen. Deze vier zorgden inmiddels voor tien kleinkinderen en inmiddels zij er ook als vijftien achterkleinkinderen.

Het jubileum wordt aanstaande zondagmiddag 19 maart gevierd met een receptie in een grote tent naast de woning, waar iedereen tussen 11.00 uur en 13.30 uur de gelegenheid krijgt om het echtpaar te feliciteren. “Vrienden, buren, kennissen, iedereen is dan welkom en daarna sluiten wij met een buffet a=f met onze naaste familie zegt Gerrit die naast zijn dagelijks werk in het veen en later als magazijnbediende ook onderofficier bij het Leger des Heils en voorganger in Emmer-Compascuum en later in Valthe. Zijn grootste hobby was altijd het fokken van konijnen maar dat komt ook al een beetje op een laag pitje, maar er zitten nog wel een paar mooie Lotharingen in zijn prachtig konijnenhok.

Heeft Gerrit ook niet zoveel tijd meer voor, want Geessien is niet meer mobiel en Gerrit staat de gehele dag voor haar klaar. Geessien is in het onderwijs niet verder gekomen dan de lagere school, want ook bij haar thuis moest er door iedereen gewerkt worden op brood op de plank te krijgen. Zij was onder anderen werkzaam in een textielfabriek in Enschede en op de Spanjaard in haar geboorteplaats. Door de geboorte van de kinderen werd ze een gedreven huisvrouw die zich daarnaast ook volledig voor het leger des Heils inzette. ,,Ik kom er nu niet meer maar ik voel mij nu nog steeds Heils soldaat., besluit Geesien ons gesprek en zegt, het eten staat op tafel, want over een uurtje komt ook de dominee nog even op bezoek.