Weiteveen begon sterk aan de wedstrijd, met twee gastspelers van het tweede bij de selectie, word ook steeds meer duidelijk dat de blessures hun tol gaan eisen. Het spel was niet altijd hoogstaand, maar de inzet maakte dit meer dan goed. De eerste helft was het een gelijk opgaande wedstrijd, Weiteveen streed voor een laatste kans, alle spelers waren hier ook van doordrongen. Echte kansen werden er niet genoteerd, tot aan de 30ste minuut. Een vrije bal werd vanaf de rechterkant voor geslingerd, waar een aantal spelers van Pekela aardig vrij stonden. Ongehinderd kon men zo de 1-0 op het scorebord zetten. Verder gebeurde er niet zoveel meer in de eerste helft, wel ontstond er wat frustratie over het optreden van de scheidsrechter deze middag.

De tweede helft probeerde Weiteveen nog meer druk te zetten, dit leidde niet tot grote kansen. Het gebrek aan scorend vermogen breekt Weiteveen ook op, vaak is de eind pass niet zorgvuldig genoeg of handelt men gewoon niet snel genoeg voorin. Zoals zo vaak valt het doelpunt wel aan de andere kant. Een mooie volley valt achter keeper Bert Menke. De druiven zijn behoorlijk zuur voor Weiteveen, wel goed meevoetballen, maar niet scoren. De frustratie over de scheidsrechter steek wederom de kop op, de man fluit niet eens zo heel slecht, het is vooral zijn manier van reageren. Hij geeft de kaarten makkelijk aan de spelers van Weiteveen, maar aan de andere kant houdt hij ze stevig op zak.

Toch weet Weiteveen de aansluitingstreffer te maken, Roudy Steffens haalt goed uit en de bal vliegt in het doel. Weiteveen heeft inclusief blessuretijd nog een goed kwartier voor de gelijkmaker. Men probeert het aan alle kanten, maar komt helaas niet meer tot scoren. Wel ontvangt Erwin Scholte Aalbes zijn tweede gele kaart en dus rood. Allemaal zwaar overtrokken, dit had ook heel goed anders opgelost kunnen worden, echter was de leidsman niet bij machte om dit doen.