Schrik begon zijn verhaal met zijn belevenissen als voetballer bij Valthermond en de belevenissen als keeper van het Nederlands militair elftal onder leiding van Jan Zwartkruis. Door een levenservaring die hij had meegemaakt heeft hij besloten om uit het leger te stappen en verder te gaan als onderwijzer en is door toeval in de journalistiek beland. Als onderwijzer werd je vroeger geacht dat je ook kon fluiten. Je had immers ervaring met de jeugd. Zo begon Schrik te fluiten zonder enige opleiding. Schrik heeft later opleidingsplannen voor de KNVB ontwikkelt en zelfs in ingevoerd bij de Duitse voetbalbond.
Als arbiter moet je altijd jezelf de vraag stellen: Wat kun je aan en wat niet? Dit is doorslaggevend om te slagen als arbiter. Jonge scheidsrechters met talent gaan als een raket omhoog. Ze moeten het wel blijven waar maken. Tegenwoordig is er regelmatig agressie tegen de scheidsrechter en een belangrijk aspect is: “kun je hier mee omgaan”? Tegenwoordig kent iedereen de zelfreflectie-verslagen. Een belangrijk leermoment voor beginnende en ervaren arbiters.

Journalisten scoren als je nieuws/primeurs brengt. Zo werden er afspraken gemaakt over nieuwsfeiten die door lekken bij een vereniging werden verstrekt aan hem. Onder embargo werden die pas later bekend gemaakt omdat de persoon zelf nog niet eens wist dat hij werd ontslagen. Het nieuws moest ook sensationeel zijn en je moet eerder zijn dan de concurrentie. Dit wordt wel steeds moeilijker door de komst van internet.

Verschillende geluidsfragmenten kwamen voorbij waar interviewtechnieken werden behandeld. De open vragen waar de arbiter ruimte krijgt om zijn verhaal te doen en de gesloten vragen waar weinig ruimte is om het verhaal te sturen. Ook de benadering door de journalist is belangrijk. Spreekt hij je met je naam aan of met u.

Er werden wedstrijdbeelden vertoont zonder geluid. In deze bijzondere wedstrijd gebeurde veel met rode kaarten. Twee leden van de COVS HZO Drenthe werden in een leermoment apart geïnterviewd en als afsluiting werd dit met de aanwezigen nabesproken.In de bestuurskamer gebeuren ook de vreemdste dingen. Schrik memoreerde aan een scheidsrechter waarvan de vrouw met baby de luier aan het verschonen waren in de bestuurskamer. Een scheidsrechter die de sherry inschonk voor iedereen. Een voorzitter en tevens KNVB rapporteur die bij verlies van zijn club zich geen houding weet te geven naar de arbiter. En waarvan de arbiter vervolgens zei bij zijn vertrek uit de bestuurskamer: “Voorzitter, bedankt voor de ontvangst en veel succes gewenst”.

Als sluitstuk hoorden de aanwezigen een interview van een arbiter die een rode kaart terug had getrokken. Tevens gaf deze arbiter aan dat hij regel 18 had toegepast omdat dit menselijk was en niets te maken had met het handboek van de KNVB. Een doodzonde, want een eenmaal gegeven rode en gele kaart mag nooit teruggedraaid worden. Dit betekende meteen het einde van de actieve loopbaan van deze arbiter in het betaalde voetbal. (foto's Theo Hein)