Willem Bos knikte goedkeurend mee: ,,Ja de eerste keer nog niet direct, maar twee drie weken later kwamen wij na regelmatig oogcontact toch met elkaar aan de praat. Dat duurde voor haar vriendinnen wel wat lang en gingen naar huis. Je kunt zo’n meisje toch niet alleen achterlaten, dus heb ik haar maar even naar de Hoogweg in Barger Oosterveld gebracht. En zo is het gekomen dat wij uiteindelijk toch een stel werden en op 20 oktober 1956 elkaar het ja-woord hebben gegeven”. Het paar ging wonen in Emmer Compascuum (het laatst aan de Acacialaan) en verhuisde na 60 jaar naar de Boslaan en woont inmiddels al weer zeven maanden in een mooi appartement aan het Vossepad in Emmen. Na het huwelijk kregen de twee vijf kinderen (twee zonen en drie dochters), vier kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen.

Johanna werd op 13 december 1935 geboren in Barger Oosterveld aan de Hoogweg, bijna op de plek nar het FC Emmen stadion. Zij was de één na jongste in een gezin met nog 3 broers en zes zussen. Na de lagere school was het tot haar huwelijk alleen maar werken bij de Sokkenfabriek in Emmen, want voor de Bendien confectiefabriek was zij toen nog te jong. Tijdens haar huwelijk was zij ruim 43 jaar met veel plezier actief als vrijwilligster bij het Cultureel centrum De Waaide in Emmer Compascuum.

Bij Willem Bos nam vrijwilligerswerk ook een belangrijke plaats en beklede veel bestuursfuncties waarvan velen als voorzitter bij o.a.Dorpsbelangen en Jongerenvereniging in Emmer Compascuum, Cliëntenraad, Vluchtelingenwerk, Seniorenraad en was ook nog Raadslid in de gemeente Emmen. Willem Bos zag overigens op 25 juni 1937 het levenslicht in Weerdinge als oudste van het gezin Bos. Een zusje die tijdens de bevrijding in de eigen tuin door een van de weg geraakte vrachtwagen omver werd gereden overleed helaas aan haar verwondingen. Later kreeg Willem er nog een broertje bij. Na de lagere school ging Willem naar de ambachtsschool en volgde een opleiding voor Elektricien. Na de school werkte hij bij een elektriciteitsbedrijf in Exloo en werkte achtereenvolgend ook nog bij de AKU in Emmen en de Gero in Nieuw Weerdinge. Daarna heeft hij nog bij diverse bedrijven gewerkt. Tijdens het zetten van een groot kozijn die omviel op zijn rug raakte hij in de WAO en was het werken over, maar maakte zich zoals aangegeven al vrijwilliger jarenlang heel nuttig.