Voorafgaand aan het duel werd er door vele supporters nog even gedacht aan de week ervoor. De moeizame bekeroverwinning in en tegen Dwingeloo was bij vlagen niet om aan te zien, maar er werd gewonnen. Was dit dan de opmaat voor het doorbreken van de negatieve uitreeks? De vele meegereisde supporters werden echter behoorlijk in de steek gelaten. Emmen gaf totaal niet thuis en liet zich kinderlijk eenvoudig in de luren leggen door Rolder Boys.

Emmen begon met veel balbezit aan het duel. En zoals een mooi gezegde betaamt: Geduld is een schone zaak. Een wedstrijd hoeft niet in het eerste kwartier beslist te worden. De Emmer opbouw was echter niet zo geduldig, en slordigheden zijn dan een logisch gevolg. Na vijf minuten profiteerde Rolder Boys van het eerste Emmer foutje: 1-0.
Na een kwartier spelen kregen de Emmenaren ook eindelijk kleine kansjes. Een schot van Resmon Roemahlewang werd geblokt, de inzet van Josip Baric mistte kracht. Danny Bouws zag daarna de keeper redden op zijn inzet.
Het duurde niet lang voordat Emmen opnieuw niet thuis gaf. De 2-0 lag na 21 minuten al in het doel.

De aansluitingstreffer hing wel in de lucht, en Saber Hendriks leek deze ook te gaan maken. Leek, want in het vijf meter gebied wist hij voor een leeg doel over te schieten. Een bal die er sowieso in moet.
Maikel Arling wist zes minuten voor rust eindelijk het doel te vinden. Hij kopte goed binnen na een voorzet van Henk Bakker.

Vlak voor het scheiden van de markt barstte de wedstrijd open. Saber Hendriks werd van achteren neergehaald, wat direct rood opleverde bij zijn opponent. De wereld had er even een nieuwe brandhaard bij toen de trainer van Rolder Boys, Ron Krohne, zich erg druk maakte. Hij kreeg daarop ook de rode kaart. In deze consternatie besloot scheidsrechter Zeeman de wedstrijd te staken. Na de afkoelingsperiode werden de resterende minuten van de eerste helft uitgespeeld en volgde de tweede helft direct daarop. Emmen kwam wel heel erg koel uit deze periode: Peter Fokke kopte direct de gegeven vrije bal binnen: 2-2.

De tweede helft was dus met een rood-witter meer, al was dat alles behalve duidelijk te zien. Emmen maakte er een potje van: Aannames sprongen van de voet, passes over tien meter kwamen niet aan of ballen werden alle kanten op geschopt. De rust en het geduld, wat juist logischer lijkt met een man meer, waren totaal niet aanwezig. Er was één persoon die Emmen op de been hield, en dat was doelman Ronald Falke. Hij ontpopte zich tot de grote man van de wedstrijd door kans op kans onschadelijk te maken.

Wonderbaarlijk genoeg profiteerde Rolder Boys niet van het triest genoeg lachwekkende optreden van de gasten. In de 73ste minuut profiteerde Rolder Boys dan eindelijk van een opnieuw onbegrijpelijke fout. Een lange bal bracht de complete Emmer verdediging in onbalans, behalve de spits van Rolder Boys: 3-2. Emmen probeerde wel wat, maar kwam tot niets. Danny Bouws leek zich echter te distantiëren van het belabberde spel. Hij soleerde naar voren en schoot in de 83ste minuut de gelijkmaker binnen die uit de lucht viel.

In blessuretijd leek Emmen even zelfs de overwinning te gaan stelen. Henk Bakker zag een lange bal voor zijn voeten belanden, maar schrok van de geboden ruimte en kreeg de bal niet onder controle. De wedstrijd leek af te stevenen op een 3-3, ware het niet dat Emmen het hoofd verloor. Robert de Bruijn probeerde balverlies goed te maken, maar schopte daarbij een speler onderuit. De rode kaart volgde. De wedstrijd was dus nu weer in volledige evenwicht, met nog drie minuten blessuretijd te gaan.

De 95ste minuut zal bij Rolder Boys niet snel vergeten worden. Een vrije bal ver aan de zijkant van het veld werd in het zestienmetergebied gepompt. Alsof er een warme gehaktbal door de lucht vloog keken de Emmer manschappen elkaar aan. Rolder Boys wist echter wel dat het om een bal ging en dat er nog seconden te spelen waren. De daarop volgende kopbal vloog buiten bereik van doelman Falke het doel in: 4-3.

Kolderiek en onvoorstelbaar waren de meest treffende termen die voor Emmen na afloop gebruikt konden worden. Opnieuw werd er een uitwedstrijd verloren en werd er zeer belabberd gespeeld. Hoewel het talent en het voetballende vermogen zeker aanwezig lijkt te zijn, zijn de wil en de mentaliteit dat niet. Daardoor staat Emmen nu niet in de top van de 1ste klasse F, maar op een schamele negende plaats. Er is nog niet voldoende geleerd van het vorige seizoen. Een harde constatering.