Ook van belang was de positie op de ranglijst, bij winst zou er een sprongetje gemaakt kunnen worden naar de subtop, elke andere uitslag zou betekenen dat de groen-witten voorlopig in de grijze middenmoot zouden blijven hangen. Er stond dus wel degelijk wat druk op de wedstrijd.

De eerste helft bleken beide teams vooral moeite te hebben met de omstandigheden, passes naar rechts belanden regelmatig op links, diepteballen verdwenen met grote regelmaat in de Emmerdennen en reserveballen waren bijna niet aan te slepen. De kansen waren keurig over beide teams verdeeld. Tom Brinks kwam een teenlengte te kort om succesvol te zijn en aan de andere kant verdween een inzet van 8 meter huizenhoog over het doel van Yannick Berends. Meer valt er over het eerste bedrijf ook te niet te vermelden.

In de tweede helft een vrijwel identiek beeld, het was gewoon zo’n wedstrijd die, ook al zou die 4 uur duren, zonder doelpunten zou gaan eindigen. Op het moment dat het in Sotsji spannend werd tijdens de race van Koen Verweij, veerden de overgebleven toeschouwers langs het veld ook nog even op.  De blonde schaatser kwam op de finish slechts drieduizendste seconde tekort voor het goud, in Emmen kwam de blonde Kees Plaatje in de slotminuut drie millimeter te kort voor de driepunter voor Drenthina.

“Een bloedeloze 0-0 en een punt gesprokkeld. In ieder geval hebben we de “nul” gehouden, dat is ook wel weer eens lekker. De wind was vandaag een grote spelbreker, fatsoenlijk voetbal was bijna niet mogelijk, zelfs de cornervlaggen hadden moeite om overeind te blijven. Volgende week staat er weer een thuiswedstrijd op het programma tegen CSVH, dat is een ploeg die ons wel ligt, dan moeten we dan maar weer eens voor de volle buit gaan”, aldus Gerrie Benes voordat hij met de wind in de rug richting Erica vertrok.