“Kunstgrascompetitie”, daar begon Gerrie Benes zijn wedstrijdbespreking mee. Een aantal teams in de 2e klasse J beschikken over zo’n laag- of hoogpolig plastic speelveld en wijze mannen hebben besloten dat indien het spelen op gewoon gras niet mogelijk is er uitgeweken moet worden naar het nepgras. Dat de competitie daardoor onoverzichtelijker wordt neemt men op het pluche op de koop toe.

“Het is simpel zat, zij zijn het gewend en wij niet. Onze resultaten op kunstgras spreken ook niet echt tot de verbeelding dus hou rekening met een lastig middagje, ook al spelen we tegen een tegenstander die beduidend lager staat op de ranglijst. Twee goede wedstrijden achter elkaar spelen is maar weinig teams gegeven, wij hebben vorige week een prima pot tegen Zuidlaren op de mat gelegd en zij hebben Rouveen op de pijnbank gelegd. Één van de twee zal dus vandaag een mindere prestatie gaan leveren, laten wij dat nou niet zijn”, zo stuurde Benes zijn mannen richting Meppel.

Nadat de juiste schoenen waren gekozen en de spelers met een jaloerse blik langs het er op het oog prima bijliggende hoofdveld liepen richting het strijdperk en de jonge leidsman het startschot gaf werd al snel duidelijk dat het een erg lastig middagje voor de Emmenaren zou worden.

De ploeg van trainer John Beijen gaf vanaf het begin vol gas en zocht de grens van het toelaatbare op en overtroefden daarmee de jonkies uit Emmen. De eerste tien minuten was het “vrouwen en kinderen eerst” voor Drenthina dat zich met de speelwijze van Meppel geen raad wist.

Nadat de eerste storm was gaan liggen leek het even een echte wedstrijd te gaan worden maar een toen na een half uur Roy Knipmeyer profiteerde van matig verdedigen en diagonaal de 1-0 binnen schoot was het duidelijk dat het een hele opgave zou worden voor de Emmenaren om nog een positief resultaat te behalen.

In het vervolg van de eerste helft was alleen Mark Lubberts dichtbij een doelpunt, zijn voorzet belandde via de vingertoppen van doelman De Vries op de lat, verder had de lange keeper weinig tot niets te doen.

Na een kwartier in de tweede helft was de wedstrijd helemaal gespeeld. Eerst kon Mourad Oualie ongehinderd de 2-0 binnen schieten en ..............................................

,,,,,,,,,,even later werkte JanWillem Geleijnse een voorzet van Dirk Jan van der Meulen ongelukkig in eigen doel, 3-0.

Het laatste half uur was het vooral overleven en een verdere afstraffing voorkomen. Ook het inbrengen van verse krachten leverde niet het gewenste resultaat op voor de bezoekers die na 90 minuten dan ook met de staart tussen de benen van het veld stapten.

“Slecht gespeeld, teveel onvoldoendes, ronduit teleurstellend. En dat heeft niks te maken met de ondergrond waarop gespeeld is. Wij zijn afgetroefd op inzet en beleving, niet meer en niet minder”, aldus een realistische Gerrie Benes na afloop.