WKE kon slechts af en toe gevaarlijk worden uit dode spelmomenten. Goed voetbal was door de wind en het hobbelige veld haast niet mogelijk. Hollandia leek daar nog de minste last van de wind te hebben, maar ja wat wil je, ze hadden deze IJsselmeerse wind zelf meegenomen. De ambiance was geweldig, een oranje gekleurd sportpark Grote Geert, volgepakt met 2500 toeschouwers. De enige tevreden man bij WKE was penningmeester Roelof Bos.

En toch, en toch had het wonder van Rijnsburgseboys zich bijna herhaald, want ondanks dat WKE totaal geen recht had op een punt, kreeg Wil Koops ver in blessuretijd een niet te missen kans. Een voorzet werd door de keeper niet goed verwerkt en Wil Koops kon vanaf 3 meter voor een leeg doel binnen tikken. Zijn inzet kwam echter tegen de onderkant van de lat en stuitte weer het veld in. Direct hierna floot de scheidsrechter voor het einde.

Al met al een verdiende overwinning voor Hollandia en als voetballiefhebber kun je vrede hebben met deze nederlaag, ze waren beter. Het is nu zaak, hoe moeilijk het ook is, je weer op te laden voor de laatste strohalm om de topklasse te bereiken. Op 6 juni a.s. WKE-Venray en op 13 juni Be Quick-WKE.

De teleurstelling bij WKE was groot na het laatste fluitsignaal