In de 10e minuut werd voor de goal van de Treffers de bal met het hoofd verlengd en daar maakte Antoine van der Linden dankbaar gebruik van en scoorde zijn eerste en WKE’s eerste goal. Drie minuten later was het alweer gelijk, want Said Echargui scoorde onverwachts voor de Treffers de 1-1. Even later een tegenvaller voor WKE, want Jan Hooiveld, bezig aan een goede solo, werd onreglementair gestopt en kwam daarbij met zijn hoofd tegen die van zijn tegenstander aan. Na behandeling ging hij eerst nog even door, maar later, in weer een solo, stopte hij plots en moest met een vermoeden van een hersenschudding zich laten vervangen door Erik Eleveld. WKE liet zich niet van haar stuk brengen, want ook Erik Eleveld voegde zich naadloos in het ritme van WKE. Na goede kansen voor Yumé Ramos en Will Koops was wederom Antoine van der Linden aan de beurt. In een scrimmage haalde hij in een halve omhaal verwoestend uit en deed de kruising kreunen, 2-1. En de koek was voor de rust nog niet op, want uit een vrije schop van Robin Demeijer was het Guus de Vries die de 3-1 ruststand binnenkopte. Wie had gedacht dat WKE zou proberen de voorsprong te consolideren kwam bedrogen, want vanaf de eerste minuut trok WKE ten aanval en bleef dreigend voor de goal van de Treffers. Uit een groot aantal kansen was het Will Koops die 1 keer met hoofd en 1 keer met de voet de eindstand op 5-1 bepaalde. Een ongekende weelde, want voor het eerst in de ontmoetingen met de Treffers werd in één seizoen 2 keer van de Treffers gewonnen. Vanavond kwamen alle emoties van deze week, verdriet, blijdschap, pessimisme en optimisme tezamen. De eenheid is terug op het woonwagenkamp en als WKE een eenheid is dan is WKE door geen enkele tegenstander te verslaan of dat nou op sportief gebied is of op financieel gebied. Het is met z’n allen: de kop d’r veur en met de bek op stuur. We gaan door. (Door Bert Pldenburger)