Na rust startte EKC 2000 sterk. Peter Bult verzilverde een kleine kans en vlak daarna trok Erwin Kort voor het eerst sinds de aanvang de stand gelijk. Vanaf dat moment ging de strijd gelijk op en via scores van Elise van Loon, nogmaals Peter Bult en Marcel van der Broek vanaf de stip werd een 14-14 tussen bereikt. Op dat moment leek EKC 2000 een beslissing te forceren. Elise van Loon kreeg een strafworp mee en Marcel van der Broek verzaakte ziet.

Daarna was het Elise van Loon die van afstand de voorsprong van twee doelpunten pakte met nog vier minuten te spelen. DOS/WK bracht een pinchhitter die zijn taak goed oppakte en de stand werd verkleind tot 15-16. EKC 2000 speelde ditmaal de tijd niet goed uit en een te kort schot werd door de verdediging van DOS/WK gepakt. Vanuit de daarop volgende aanval ging alweer de bal op de stip en de stand werd met nog anderhalf minuut te spelen 16-16.

In de laatste minuut mocht Elise van Loon aantreden voor een laatste vrije worp en wat daarvoor niet lukte, lukte nu wel. Het leek de winnende treffer te gaan worden maar DOS/WK trok van grote afstand de stand toch weer gelijk. De scheidsrechter was door de hectiek de tijd wat uit het oog verloren en EKC 2000 probeerde nog eenmaal de volle winst te pakken want alleen dat kon de ploeg voor lijfsbehoud redden.

De kans werd niet verzilverd, en ook de afvang was niet voor EKC 2000. De bal werd nogmaals in de DOS/WK aanval gebracht en het laatste schot van de wedstrijd was doeltreffend. De eindstand werd  18-17, daar waar een gelijkspel een terechte eindstand was geweest. Maar dat geldt niet in de strijd tegen degradatie.(door Erik van Loon)