Wedstrijd 1.
De eerste wedstrijd was tegen het sterke KOAG uit Krimpen. De wedstrijd begon erg nerveus van beide partijen en de strijd ging dan ook gelijk op. Na 2-1 en 2-2 wist Stadskanaal’74 een gaatje te slaan. Via 4-2 stond er een onverachte 5-2 ruststand op het scorebord. Na de rust waren we de zenuwen kwijt en gingen onze supporters er eens goed voor zitten. Het blauw witte tribune vak liet zich goed horen en dat had een prima uitwerking op de ploeg. Na de 6-2 kwam KOAG op 6-3, waarna Stadskanaal’74 de beslissende goal maakte. De eindstand 10-4 zorgde ervoor dat ons toernooi al niet meer stuk kon. Door onze winst hadden we ook het voordeel om in hal 1 te kunnen blijven.

Wedstrijd 2.
De tussentijdse rangorde bepaalde dat we tegen de verliezer van de andere wedstrijd moesten spelen. Tempo uit Alphen had verloren van het grote DALTO en moest verhuizen naar hal 1 om tegen Stadskanaal’74 aan te treden. Stadskanaal’74 speelde bij vlagen zoals in de competitie. Binnen enkele minuten stonden we op een 4-0 voorsprong. Het zou toch niet waar zijn ? We stonden bij winst al met een been in de kleine finale ???? Nee, Tempo vocht terug tot 4-3 wat ook de ruststand was.

Stadskanaal’74 toonde haar veerkracht en liep uit naar een 6-4 voorsprong. Tempo kreeg meer vat op de wedstrijd en trok de zaak gelijk; 6-6. De wedstrijd was verschrikkelijk spannend en ging gelijk op. De sporthal kolkte van het lawaai en het was zaak om de kop er goed bij te houden.  Om en om werd er gescoord. Via 8-6 werd het toch weer 8-8 en vlak voor het einde stond er 9-9 op het scorebord. Een terechte strafworp zorgde voor 10-9 en vlak voor het eindsignaal wisten we achter de korf 11-9 te scoren. Vol ongeloof keken we elkaar aan. Twee veldhoofdklassers verslagen en al in de kleine finale. Ook hoefden we nu helemaal niet meer naar hal 2 !

Wedstrijd 3.
De 3e beslissende poulewedstrijd was tegen het grote DALTO uit Driebergen. Een verschil van bijna 400 leden en een dubbel aantal C-teams. Weer namen we een 2-0 voorsprong voordat Dalto iets terug kon doen. De ruststand ging in met een 2-1 voorsprong. De winnaar zou in de grote finale staan. Na de rust veel fouten van beide kanten, maar het was Stadskanaal’74 dat onder de korf voor 3-1 zorgde. Toen we uit een strafworp op 4-1 kwamen ontstond er een ware orkaan op de tribune. Het zou toch niet waar zijn. DALTO wist op 4-2 te komen, maar met twee afstandschoten wisten we de wedstrijd onverwacht maar wel verdiend met 6-2 te winnen.

Er was nu ruim 1,5 uur rust voordat we in de grote finale konden spelen. Onze dag kon niet meer stuk en het publiek ging lekker uit zijn dak ! De spelers werden allemaal gemasseerd om kramp te voorkomen en hier en daar werden vingers extra getapet.  Onze verzorger bleek later goud waard ! In de andere poule was het heel spannend. Nipt wist K.V.S. (de grossier in jeugdkampioenen) Met  6-5  K.V.Z. uit Zutphen van zich af te houden en hierdoor de finale te halen.

De finale!
Het grote K.V.S. dat al vele jeugdkampioenschappen van Nederland had binnengehaald was onze tegenstander.  De twee fanatiekste supporters scharen stonden tegenover elkaar en zorgden voor een onvergetelijke sfeer. Het voorstellen van de teams was niet te volgen zoveel lawaai er was. De wedstrijd begon uiteraard zeer nerveus. Toch kwamen we ook nu weer (zoals in alle wedstrijden) op een 1-0 voorsprong. Maar dit zou heel zwaar en moeilijk gaan worden. KVS wist uit een strafworp 1-1 te scoren, waarna Stadskanaal’74 2-1 maakte van afstand. Maar direct maakte KVS 2-2. Twee terechte strafworpen van de uitstekende scheidsrechter zorgde voor een 3-3 ruststand.

Blijven concentreren en als team verdedigen. Dan krijgt de aanval meer tijd en daar liggen eventueel kansen. Ook tegen dit grote KVS. Een prachtige doorloopbal (waar zie je ze nog?) zorgde voor een 4-3 voorsprong. KVS vocht voor wat het waard was en wist enkele kansen te creëren. Door goed druk te houden werden deze kansen geforceerd en gemist. Met nog 4 minuten te spelen wisten we van afstand 5-3 te scoren. Het kon toch niet waar zijn !?!? De tijd verstreek en lange aanvallen met elke keer een kans en rebound zorgden ervoor dat de klok stil kwam te staan op de laatste minuut. Met nog 10 seconden te gaan maakte KVS uit een strafworp nog 5-4, maar toen klonk het eindsignaal en was Stadskanaal''74 C1 Kampioen van Nederland.

Wat er toen gebeurde grenst aan het ongelooflijke.Tranen, schreeuwen, waterballet en de hal veranderde in een blauwwitte massa. Het publiek werd bedankt en daarna reikte Barry Schep de prijzen uit. Na het douchen een geweldige busreis van bijna 4 uren. Maar die was helemaal niet lang met de beker op het dashboard. In Stadskanaal aangekomen stond daar een blauwwitte erehaag en Queen kwam uit de speakerboxen. Na diverse toespraken stond er een geweldig buffet klaar en aansluitend hadden we mooie feestavond waar iedereen op zijn eigen manier van wist te genieten.