Dat deze woorden zo letterlijk pasten bij de laatste competitiewedstrijd van dames 2 had niemand meer gedacht. Vlak voor de wedstrijd kregen de speelsters deze tekst te lezen, bedoeld als opstapje voor een prettige laatste wedstrijd waarin de tweede plaats behouden moest worden. Maar men wist toen nog niet dat het mooiste inderdaad voor ons lag. Het kampioenschap voelde verder dan ooit en er heerste een beetje berusting gedurende de week voorafgaand aan deze Super Saturday.

Het is zaterdag 20 april, 15.35 uur. Sommige speelsters van dames 2 checkten zo af en toe hun telefoon om te kijken of de uitslag van Dalen-Ouvol al bekend is. Maar het blijft stil. Berichten uit Dalen blijven uit. Dorette en Silvia besluiten om zich zonder voorkennis te richten op de wedstrijd tegen Kangeroe. Twijfels of het kennen van de uitslag hen spel ten goede of ten slechte komt. Terwijl dit besluit genomen wordt zitten Lieneke en Marloes op de fiets en is Anne-Wil aan het nippen van een cappuccino op een terras. Als zij voor de zoveelste maal de Nevobo-app bekijken, kunnen zij hun ogen niet geloven: Ouvol bezwijkt in Dalen en weet geen set te pakken. Met tranen in de ogen (van de wind) schreeuwt Lieneke naar de haar tegemoetkomende Marloes. Anne-Wil is dan van pure euforie al van haar stoel gesprongen. Het nieuws verspreidt zich snel, maar reikt niet tot Dorette en Silvia. Ook Irena en Esmee, die zich voor deze spannende wedstrijd bij het team voegden, zijn onwetend van de 4-0 in Dalen. Maar bij de rest broeit het… Het kan nog!

Interim-coach Arnold Klok stuurt Geke, Dorette, Anja, Esmee, Lieneke en Marloes het veld in voor de eerste set. Zoals bijna traditioneel een belabberd begin van de wedstrijd; 8-4 achter, 14-6 achter. Er is dringend een ommekeer nodig. Arnold rekt het nog tot 19-16 en brengt dan Silvia in voor de service. Dat bleek voldoende om Kangeroe in de hoek te drukken waar we ze willen hebben. Hoewel het slechts een kwestie van terugkomen was (19-18) was het wel de start van ‘erop en erover’. Dames 2 volleybalde weer prima en speelde de set uit; 23-25.

Ook de start van de tweede set was ouderwets niet goed. Dit maal liet dames 2 Kangeroe echter niet zo ver uitlopen. Ruim op tijd had Geke de touwtjes stevig in handen binnen het team en bediende de aanvallers uitstekend, die op hun beurt de bal er degelijk in ramden. Toch had Side-Out niet genoeg aan de voorsprong die inmiddels was opgebouwd. Drie setpunten werden niet benut en Kangeroe drukte zelfs door naar 25-24. Door een 3-meteraanval van Anja werd deze weer geneutraliseerd. Later werd Silvia wederom binnen de lijnen gebracht om te serveren. Er verscheen zowaar wat angst in de Hardenbergse oogjes en die bleek terecht. Met een direct punt uit de service en een fout in de Hardenbergse verdediging werd de set toch gewonnen met 26-28. Hatsekiedeestra 2-0!

Dames 2 was toen los. Irena verving Esmee en balde lekker mee in deze derde set die met 15-25 naar Side-Out ging. Silvia en Dorette dachten: Hoppa, die PD is binnen! De rest dacht: OMG, nog iene set en wie bint kampioen!
De vierde set was er eentje uit het boekje. Gewoon prima oerdegelijk volleybal, wel met teveel servicefouten, maar ach, dat konden we op dat moment wel hebben. Kangeroe was op, klaar met deze volleybalmiddag. Zij brachten nog iemand binnen de lijnen die het ook allemaal niet meer wist en die werd dan ook tien minuten later maar weer uit haar lijden verlost. Klaar, finito met die Hardenbergers en dat liet Side-Out ook zien.

Op 24-10 volgden daar dan de legendarische door Ilse uitgesproken woorden: “Ok, dames, nog één puntje en we zijn kampioen!” Silvia, die naast haar stond brak ongeveer in twintig stukken met een gezicht dat nog lang onthouden en bejubeld zal worden. Op dat moment gooide Irena de bal op voor een sprongservice. De bal werd prima geraakt, een beetje hard misschien…te hard? Ha, no way, dat piest precas! Kangeroe roept luidkeels uit, de passers trekken hun handen er vervolgens van af en de bal belandt uiterst nauwkeurig in het uithoekje van het Hardenbergse veld. Uitzinnig van vreugde springt iedereen het veld in. Er vloeien een paar kleine traantjes, er zijn voor kippenvel zorgende omhelzingen en uit de monden van dames 2 klinkt: Kampioenuh, kampioenuh, kampioenuh, olé olé!

Waar Ouvol op hun site aankondigde ‘de dames en de beker mee te nemen naar Oudleusen’, daar vroeg dames 2 om magie. En dat heeft het gekregen. Een magisch einde van een super seizoen. Deze Super Saturday wordt nooit meer vergeten.

Eén team, één taak… Het klinkt na zaterdag 20 april 18.54 uur mooier dan ooit.  ‘Wie maakt ons in dit seizoen glansrijk kampioen? Ja, dat is Peter, ja, dat is Peter!’ Peter Krook, de man met een strak masterplan en een bij dames 2 perfect passende manier van trainen en coachen. De combinatie heeft gewerkt. Hard work pays off! Peter, het wordt ongetwijfeld nog op vele andere wijzen geuit, maar hierbij ook een jubelend en welgemeend: BEDANKT! Dit was het dan. Geen PD, maar een vet kampioenschap. Namens dames 2 bedank ik iedereen voor de aanmoedigingen, tips en felicitaties en we zien iedereen graag weer op de banken als wij volgend seizoen onze wedstrijden spelen in de eerste klasse!
Namens dames 2 zeg ik u nog eenmaal: CAMPIONE! (door Silvia Grendelman).