Gemeenten hebben te weinig aandacht voor mensen op de Wsw-wachtlijst
Omdat er steeds minder Wsw-banen beschikbaar worden gesteld en het aantal Wsw-indicaties stijgt ontstaat er een wachtlijst die elk jaar langer wordt. In de gemeente Emmen kan de wachttijd inmiddels oplopen tot drie a vier jaar. In Coevorden en Borger-Odoorn is de situatie niet veel beter. âHet gaat hier om mensen die gemotiveerd zijn om te werken, dat ook met de nodige aanpassingen kunnen,maar gedoemd zijn om jaren achter de geraniums te blijven zittenâ, zegt Wim Helder, voorzitter van de Wsw-raad Zuidoost Drenthe.
Uit het onderzoek is gebleken dat de Wsw-geïndiceerden die op de wachtlijst staan niet of slecht worden geïnformeerd over de wachtduur en over hun rechtspositie. Bovendien is gebleken dat ze met hun vragen nergens naar toe kunnen. âZowel de gemeenten als de Emco laten het er hier behoorlijk bij zittenâ, aldus Helder, âde mensen hebben het gevoel dat ze in de steek worden gelatenâ
âBang om vergeten te wordenâ dat is de titel die de Wsw-raad aan het rapport heeft gegeven. In dit rapport worden niet alleen de resultaten van het onderzoek beschreven, maar zijn ook adviezen en aanbevelingen geformuleerd aan de colleges van Emmen, Coevorden en Borger-Odoorn, alsmede aan de directie van de EMCO-groep en aan het UWV. Volgens de Wsw-raad maken de drie gemeenten te weinig gebruik van de mogelijkheden en de financiële middelen die er zijn om de mensen op de wachtlijst aan het werk te krijgen. Inmiddels is duidelijk geworden dat de situatie van de mensen die op de Wsw zijn aangewezen in de toekomst nog verder zal worden verslechterd.
Het kabinet gaat ernstige bezuinigingen toepassen waardoor waarschijnlijk vele tienduizenden mensen met een Wsw-indicatie definitief van de bijstand afhankelijk zullen worden. âHet is duidelijk dat het kabinet Rutte, in plaats van te investeren in mensen die het nodig hebben, op hen juist bezuinigtâ, aldus Helder, âde Wsw-raad wil de gemeenten oproepen om daartegen in het geweer te komen en alles te doen wat mogelijk is om zinvol werk met een passende betaling te bieden aan mensen met een beperkingâ.
(v.l.n.r. de wethouders Jumelet van Emmen, Alberts van Borger-Odoorn en Pot van Coevorden)
Wethouder Alberts nam gelijk kennis van het rapport "Bang om vergeten te worden" (Foto's Martin Zaagman)