Vanuit de oude eik zag vanaf een tak de uil neer op het bos waar net de dag aanbrak Daar in het ochtendgloren kwam met gezwinde spoed de raaf met ferme vleugelslagen de oude uil tegemoet Al trillend op zijn poten en de ogen vol paniek vertelde de raaf, de uil: ?uil, ons bos is ziek? ?Door ?t verzuren van de bodem, zijn bomens? wortels aangetast. Dat wij dit niet eerder zagen, heeft ons zeer verrast.? De raaf, nog buiten adem en in verwarde staat richtte zich tot de uil en vroeg deze om raad Zacht hoorden zij gegrinnik van onder bij de stam. Het was de vos die smalend een kijkje nemen kwam Zijn oor had opgevangen raafs? ontboezemend betoog en deed de twee een voorstel dat er niet om loog ?Nu het bos niet zelf meer ademt en jong groen niet meer ontspruit, laat het los en laat het sterven. Geen dier die er naar fluit? Vanuit de oude eik zag vanaf een tak de uil neer op het bos waar nu de hel losbrak De situatie overpeinzend denkt de uil nog steeds diep na over een oplossingsgerichte aanpak ter behoud van flora en fauna De gemeentedichter