We zijn nog niet klaar
Deze mensen wonen hoofdzakelijk in AsielZoekersCentra. Sinds begin 2010 is Nederland begonnen met proberen deze mensen toch terug te sturen. Dit doet ons land, door de Dienst Terugkeer & Vertrek te laten onderzoeken, hoe dit te realiseren. Daarvoor worden de vluchtelingen uit de AZC's naar VertrekCentrum Ter Apel gestuurd en hier moet de vluchteling, al dan niet met hulp, proberen zijn vertrek te regelen.
Dit lukt in de meeste gevallen niet en na zo'n drie maanden wordt de vluchteling met een vervoersbewijs voor 1 dag op een NS station afgeleverd. Meestal gebeurt dit voor dag en dauw en wanneer Nederland wakker wordt en naar z'n werk gaat, is de vluchteling al vertrokken naar de randstad om daar te proberen te overleven. Het gaat hierbij om alleenstaanden (van erg jong tot bejaard) maar ook om gezinnen met (kleine) kinderen.
Emmen is zo'n station waar relatief veel vluchtelingen door de vreemdelingenpolitie worden gedumpt en hier is een kleine groep mensen, die probeert hulp te bieden. e doen dit, door te proberen onderdak te regelen, zorg te verlenen en hulp te bieden bij het zoeken naar een oplossing.
Anneke en ik hebben op 19 mei tijdens de bushokjesactie gezien met wat voor problemen men in Emmen kampt en hebben hun, om steun uit officiële hoek te kunnen krijgen, geadviseerd om een stichting in het leven te roepen. Ze hebben dit gedaan en sinds kort is ingeschreven bij de Kamer van Koophandel de Stichting Hulp Uitgeprocedeerde Vluchtelingen te Emmen.Â
Wil je steun bieden, daar waar het erg hard nodig is, steun dan SHUV - Emmen met een gift op rek. nr. 109125452. Ze zullen u zeer dankbaar zijnÂ